Als oudste zus in een meidengezin en 0 ervaring met oppassen op kleine kinderen ging er met de geboorte van mijn zoon een wereld voor me open.
De verhouding bal-piemel bijvoorbeeld en hoe poep zich kan nestelen in de naden van die balletjes. En ik sta nog steeds in shock te kijken als blijkt dat die mini-piemel dus ook stijf kan worden. Zoals vanmiddag toen ik hem verschoonde samen met de pedagogisch medewerker van de opvang. Ik voel me dan toch een beetje ongemakkelijk.
Mijn man daarentegen heeft moeite met het op de mond zoenen van onze kinderen. Nu E. wat vaker om kusjes vraagt, komt ze soms met getuite lippen recht op haar doel af. Van mij krijgt ze dan gewoon een zoen op de mond, maar mijn man draait dan snel zijn wang naar haar toe. Tijdens het avondeten vandaag begon ze opeens te jammeren. Als ouder ga je dan meteen een checklist af: heeft ze zich gestoten, is het eten te heet, vindt ze het niet lekker? Dit keer had ze op haar tong gebeten. Jammerend vroeg ze om een helend kusje. Aangezien ik het verst van haar vandaan zat, zei ik berekenend dat ze aan papa een kusje moest vragen.
Vastberaden stak ze haar tong uit naar haar papa waarbij ze extra voorover boog om het hem makkelijk te maken. Maar no way dat papa, die al niets van haar lippen moet hebben, haar tong zou kussen.
Ongezouten rapen 
Een reactie op “Dag 3 Ongemak”