Twee jaar geleden toen ik voor de allereerste keer zwanger was, had ik enorm veel trek ik kroketten. Specifiek: de McKroket.
Op een dag reed ik naar de McDrive in Osdorp en bestelde een McKroket zonder saus. De stem van de intercom vertelde me dat het niet mogelijk was om een McKroket zonder saus te bestellen. Ik diende een klacht in bij McDonald’s. Een paar weken later werd ik gebeld door de manager van het filiaal met excuses en het aanbod om een gratis McKroket in zijn filiaal te komen nuttigen.
Zwanger zijn maakt me wat opstandiger dan me lief is. Zo bleek ook bij de dierenarts gisteren. Worsie en Dora, onze katten, zijn als Bert en Ernie waarbij Worsie de chagrijnige Bert is en Dora de onvermoeibare Ernie. Worsie tolereert Dora tot bepaalde hoogte en kan soms genadeloos uithalen als het hem te veel wordt. Gisteren ontdekte ik dat Dora een wond in haar nek had. De wond was gaan ontsteken en haar vacht was kleverig van de pus. Ik besloot haar naar de dierenarts te brengen zodat die het schoon kon maken en de wond kon bekijken.
Het bleek een klein wondje, de boel werd schoongemaakt en ze kreeg een antibioticakuur mee. Bij de balie moest ik afrekenen voor de pillen en het consult. Het woord consult raakte blijkbaar een gevoelige snaar.
“Dat wordt dan 66,80 euro voor de medicatie en het consult.”
“Consult? Waarom wordt er een consult gerekend?”
“Omdat de dierenarts Dora moest nakijken.”
“Hij heeft Dora helemaal niet nagekeken, hij heeft alleen wat haar weggeschoren en pus verwijderd….,” Ik ging verder: “ik vind het een beetje vreemd dat ik elke keer als ik hier kom voor consult moet betalen, terwijl er nooit echt een consult plaatsvindt.”
“Ja, maar dit is wel een consult,” zei de medewerkster.
“In jullie algemene voorwaarden staat dat een consult bestaat uit: het controleren van de vacht, de hartslag, het gebit, het gewicht en de ogen. Die controle heeft nu niet plaatsgevonden. Vorige keer moest ik ook al betalen voor een consult, terwijl ik toen alleen maar voor een vaccinatie kwam. In jullie algemene voorwaarden staat ook….” Ondertussen was ik mijn stem gaan verheffen en keken de andere aanwezigen geïnteresseerd mijn kant op. Maar dit weerhield me niet van de continuering van mijn tirade.
“…staat ook dat het consult wordt uitgevoerd als jullie de kat een tijdje niet hebben gezien.” Ik hield een korte pauze en vond het lef om te zeggen:
“Lees jullie eigen algemene voorwaarden maar na, het staat er echt in.” Waarna ze me met opgetrokken wenkbrauwen aankeek en (gelukkig) haar mond hield.
“Wat betekent dat eigenlijk? “Een tijdje”? Is dat 1 jaar, 5 maanden een week?…In ieder geval…dit soort grappen maken dat ik overweeg om over te stappen naar een andere dierenarts!!”
“Mevrouw, het consult waar u het over heeft is een algemeen consult dat we alleen uitvoeren bij vaccinaties,” ging ze rustig verder.
“Oh,” zei ik.
“Als u uw kat brengt met een klacht moeten we onderzoeken wat er aan de hand is. De tijd die we daarvoor rekenen is het consult. Dat is iets anders dan de controle.”
Langzaam begon ik me te realiseren dat ik mezelf aardig belachelijk had gemaakt. Ik bleef even stil en zocht naar een slim weerwoord. Er kwam niets.
“Okay, ik snap het. Mag ik nu betalen?”
Vervolgens handelden we de betaling af. Nee, ik wilde geen bon. Ik wilde niet herinnerd worden aan deze genante vertoning. En ik verwacht ook niet dat ik over een paar weken gebeld zal worden met een excuus en het aanbod om een gratis consult te krijgen.
Ongezouten rapen 