Vandaag houd ik het kort want morgen vertrek ik voor een weekje vakantie met Loes naar Sicilië. De Amerikaan bewaakt het fort in Bussum, dus die verdient wat aandacht vanavond.
We hebben het het derde seizoen van Stranger Things afgerond en eerlijk gezegd vond ik het niet zo heel boeiend. Gisteravond viel ik al in slaap en dat had ik tijdens de andere seizoenen niet.
Mijn voornaamste bezwaar is dat het weer een herhaling was van hetzelfde verhaal en daardoor waren er weinig verrassende en spannende momenten. Daarnaast ergerde ik me kapot aan het karakter van Hopper. Te negatief, te veel schreeuwen.
De interessante verhaallijnen kwamen vooral uit onverwachte hoek: Billy’s personage bijvoorbeeld of de interactie tussen Steve en Robin die het hele seizoen in matrozenpakjes rondrennen.
Daarnaast was duidelijk te zien dat er voor seizoen drie een spaarpotje bij Netflix was stukgeslagen: het zag er allemaal wel erg gelikt uit. Normaal gesproken hebben Netflixproducties echt zo’n Netflixvibe, maar dat was hier niet het geval. De shots waren prachtig, de belichting was bijzonder goed en ook de kostuums en de jaren ’80 setting klopten meer dan de vorige seizoenen. Al met al geen straf om naar te kijken, maar als Stranger Things een vierde keer wil terugkomen, moeten ze niet alleen een spaarpotje stukslaan, maar de spanningsboog eens opnieuw spannen.
Ongezouten rapen 