Zonder Amerikanen aan je zijde zul je het ware Amerika nooit helemaal ontdekken.
Het ware Amerika ligt namelijk niet in de Rocky Mountains, ook niet in Yosemite park of Manhattan, welke allemaal makkelijk via Google Maps zijn te vinden. Nee, het échte Amerika vind je binnen de cartoonesk vormgegeven gebouwen van de fastfoodketens.
Naar mijn idee is fastfood in Nederland iets voor kinderen, studenten en verstandige volwassenen die op de een of andere manier in staat van verhongering geraken en bij gebrek aan beter naar fastfood grijpen. Niemand die ik ken zegt op zaterdagmiddag serieus tegen zijn partner of beste vriend: “Zullen we vandaag lunchen bij de Maccie?” Is het schaamte? Is het de gezondheidsgolf die ons heeft overspoeld? Het zal me een hotdog wezen. Ik weet in ieder geval wel dat Nederland een andere snackcultuur heeft dan Amerika.
Vind je het in Nederland al lastig om een keuze te maken tussen Mac Donald’s, Burger King en KFC? De Amerikanen hebben om de 5 minuten rijden de keuze tussen ongeveer 10 verschillende fastfoodaanbieders. Toen wij in Aberdeen waren, keek ik vanuit mijn hotelkamer uit op de grote reclamezuil van Ihop en achter de Ihop verscholen zich nog 10 verschillende vreetschuren.
De gemiddelde Amerikaan weet ook wat waar te halen valt en ziet het als zijn taak om fastfoodleken te onderwijzen en adviseren. Je kunt niet zomaar iets bestellen dat je lekker vindt zonder dat een ervaringsdeskundige tegen je heeft gezegd: “Really, you HAVE to try this.” Zo moet je bij Chick-fil-A zijn voor de beste kip, maar niet op zondag, want de oprichter is een goed christen, bij Denny’s hebben ze de beste pannenkoeken, Panera bread heeft de beste kikkererwtensoep en bij Dunkin’ Donuts moet je de donuts met glazuur nemen.
Na de lovende verhalen over Chick-fil-A van de familie van de Amerikaan te hebben aangehoord toog ik braaf mee naar het kippenhok. Verwachtingsvol bestelde ik de chicken sandwich (in mijn ogen gewoon een ordinaire kipburger) die volgens de kenners met het malste vlees was gemaakt. Toen ik eenmaal een hap nam, was ik teleurgesteld. Hoezo mals vlees? Dit smaakt gewoon naar de met water aangelengde kipfilet van de Appie met een cornflakeskorst er omheen. Maar ik had het natuurlijk helemaal verkeerd aangepakt. Ik had nooit de naturel Chick-fil-A moeten nemen maar de spicy variant, dat had ik eerst met de familieleden van de Amerikaan moeten overleggen.
Ik kreeg het idee dat fastfood in Amerika meer is dan ‘even snel een hamburger halen’. Het is gebruikelijk om met het hele gezin op zondag, na de mis, met zijn allen te ontbijten bij een fastfoodketen. Het is onderdeel van de cultuur, met de familie op fastfoodpad. Misschien wel het beste te vergelijken met zondag patatdag of Chinees bestellen op de verjaardag van oma. Dus ook wij tuften naar het dichtstbijzijnde Mexicaanse restaurant om na de mis te ontbijten met pina colada’s en burrito’s. Tja, je moet als wanhopige ouder toch wat verzinnen om je kinderen mee naar de kerk te krijgen. “If you’re not coming to church you will not get your 1000 calorie pancake stack.”
Waarom is dat fastfoodgebeuren zo’n succes? Uiteraard is het een kwestie van smaak. Vet en suiker zijn nu eenmaal lekker en de Amerikanen die buiten de steden wonen, worden nog niet doodgegooid met quinoakoffie (vandaag ergens gezien) en bloemkoolpizza’s. Fastfoodrestaurant zijn, zoals ik eerder al schreef, overal en daarnaast is het goedkoop. Dat laatste realiseerde ik me pas toen we naar de supermarkt gingen om boodschappen te doen om chili te maken en een Hollandse appeltaart. We waren ruim 60 dollar kwijt voor wat groentes, bonen en appels. Gezond is duur, zo blijkt. Mais, soja en rundvlees zijn zwaar gesubsidieerde producten door de Amerikaanse overheid, en laat dat nou net de ingrediënten waar veel restaurants gebruik van maken. Een andere WordPressblog heeft overigens een uitgebreider artikel over de fastfoodcultuur geschreven, interessant om door te nemen als je tijd hebt.
Amerika past best goed bij me, omdat het een snel land is waar het leven je gemakkelijk wordt gemaakt. Het is er makkelijk om zoveel gezond en ongezond, bewust en onbewust te leven, maar voor de gezonde variant moet je wel over een grote dosis discipline beschikken. En dat staat nou net niet op de menukaart van Mac Donald’s. Omdat we maar 12 dagen in Amerika verbleven had ik een excuus om alle fastfoodaanbieders eens te proberen, maar als ik daar zou wonen, zou ik ook nee moeten kunnen zeggen tegen de zoveelste trip naar de fastfoodhemel. Want het is gewoon allemaal heel lekker. Vooral de blueberry pancakes van Ihop.
Ongezouten rapen 