37. Dat is de leeftijd waarop je volgens Nederlanders niet meer uit zou moeten gaan. Dat hoorde ik van de week op Radio 1. Ik haalde opgelucht adem; ik mag dus nog 3,5 jaar uitgaan zonder dat ik triest word gevonden.
Maar ga ik eigenlijk nog wel uit? Doet een drankje doen in de Pijp en om 1:00 met Worsie in mijn bed liggen wel recht aan het begrip uitgaan?
Vroeger ging ik waardig uit. Hiervoor neem ik u mee terug in de tijd naar de uitgaanshotspots van mijn stapjeugd. Waar het niet draaide om zuipen, maar om dansen.
De Houten Herberg in de Goorn
Het was een wonder dat deze houten hut in de polder muziek draaide waar ik leuk op kon dansen. In die tijd hield ik veel van R&B en hiphop en ik volgde hiphoplessen bij Ivan in Heerhugowaard. In de ‘Houten’ kon ik mijn moves showen. Het publiek was nogal divers: er kwamen boeren uit de Goorn, Avenhorn en Spierdijk en Marokkanen en Turken uit Hoorn. Terwijl de boeren tegen de muur pils stonden te zuipen, keken ze toe hoe de arabieren hun blonde vrouwen versierden. Dat betekende dus standaard matten aan het einde van de avond. Het was een geruststellende gedachte dat er om 3:00 altijd twee hoeders buiten stonden te wachten: bezorgde ouders in pyjama’s en de politie.
Vernes in Schagen
Toen de Houten Herberg te klein werd voor mij en mijn vriendinnen gingen we naar Schagen. Vernes had DJ Khalid, die precies wist welke muziek ik wilde horen. Justin Timberlake, 2Pac, Mya, Fat Joe, Nas, Jay-Z, Wu Tang Clan, maar later ook UK-garage en 2Step. Ik klom standaard op een van de dansblokken en ging daar snelle dansbattles aan met Indo’s uit Alkmaar. Als Khalid aan het einde van de avond overging op trance dan doken we de Sharkies in. De Sharkies was een donker hol waar je vooral sexy moest dansen met je hol. In het zweethok stonden exotische lieden uit Alkmaar klaar om met je te schuren. Bij de Vernes stonden geen ouders ons op te wachten. De Vernes had iets slims bedacht: de Vernestaxi. Die reed door heel Noord-Holland om jongetjes en meisjes voor 10 gulden op te halen en ook weer thuis te brengen.
Ministry in Amsterdam
Ik had inmiddels een scooter die ik zag als een auto en daarom konden we ook uitgaan in Amsterdam, zo’n 50 kilometer verderop. Amsterdam was in die tijd een soort heilige stad in onze ogen. Vriendin I. en ik ontdekten de Ministry (ook heilig) in de Reguliersdwarsstraat, omdat we nog niet bekend waren met de Amsterdamse uitgaanstijden (in de Vernes begon het feestje om 23:00, in de Ministry werd het pas om 01:00 gezellig) kwamen we aan in een lege club. Eigenaar Mike had natuurlijk meteen door dat we nieuw waren in de scene en nam ons onder zijn hoede. In de jaren die volgden bleven we naar de Ministry komen en nam Mike altijd de tijd voor een praatje met ons. We voelden ons super belangrijk: twee Obdamse vriendinnen die ‘connecties’ hadden in het Amsterdamse uitgaansleven. DJ Jerry en MC Ruben waren overigens het gouden duo van de Ministry. Later braken ze door als The Partysquad. In de Ministry kwamen ook veel mensen, net als ik, om te dansen. Danser Shaggy (op wie ik stiekem verliefd was) werd hier geboren. Hij zegt over die periode in het Parool:
“In die tijd had je in bijna elke club wel een hoekje waar dansers elkaar uitdaagden om te laten zien wie beter was. Omdat je niet wilde afgaan, bleef je oefenen en oefenen, ook op straat.”
Shaggy schopte het ver in de danswereld, terwijl ik het beetje talent dat ik had verkwanselde in middelmatige uitgaansgelegenheden in de stad tot ik een fulltime baan kreeg en helemaal geen moves meer maakte.
Amsterdamned in Amsterdam
De Ministry en later ook Sinners waren geweldig, maar niet goedkoop. Er moest meestal een tientje entree worden betaald en drinken was er ook niet gratis. Dus vriendin N. en ik waren gemiddeld 4 dagen per week te vinden in het entreeloze Amsterdamed waar we de goedkeuring van het barpersoneel konden wegdragen. Op die manier hadden we vrijwel kosteloos een nachtelijk dak boven ons hoofd. Sluitingstijd was alleen voor toeristen. N. en ik zaten tot in de vroeger uurtjes te giechelen en te zoenen aan de bar (niet met elkaar) totdat ik echt naar de trein moest om om 8:00 achter de kassa te zitten in de Plus. Zelfs tot een paar jaar geleden kwam ik nog weleens in Amsterdamned om te flirten met diezelfde barman. Inmiddels is er van Amsterdamned, net zoals mijn spannende nachtleven niets meer over.
Ongezouten rapen 