Ik mag graag een spelletje spelen op mijn telefoon. Dan speel ik een paar weken of maanden hetzelfde spel en dan houdt het opeens op, omdat ik iets anders ontdek. De spellen waar ik mijn kostbare tijd mee heb verknoeid zijn o.a.:
- Farmville
- Ruzzle (je weet wel, Boggle)
- Airplane Tycoon
- De Slimste Mens
- Restaurant Tycoon
- Bakery Stories
- Plague Inc.
- Mastermind
- Backgammon
- Pandemic
- Wordfeud (natuurlijk)
Momenteel moeten alle andere spellen wijken voor mijn nieuwste gameliefde: Plants versus Zombies.
In Plants versus Zombies is het de bedoeling dat je met planten zombies neerschiet. Dat klinkt zeer logisch en daarom werkt het ook zo goed. Elk spel begint op een leeg grasveld waar je planten op moet zetten. Zonnebloemen geven zonnetjes en met die zonnetjes kun je weer nieuwe planten planten. Je hebt een heel scala aan moordende planten. Zo is er de erwtenschieter en de maiswerper, overigens, als je geluk hebt, schiet de maiswerper soms ook een pakje boter waardoor de zombie even verlamd raakt. Daarnaast kun je ook bonen planten die de zombies kunnen eten en als ze die gegeten hebben, laten ze een vieze scheet en daarmee doden ze andere zombies. Er is ook een meppende paksoi, de Bonk Choy, dat is mijn favoriet want die is het sterkst.
Net zoals in het echie zijn de koolhydraten het hardst om af te breken en daarom fungeren de aardappelen en noten als obstakels: de wall-nut en de potato mine die kun je inzetten als je de opmars van de zombies wat wilt vertragen.
Inmiddels maakt Plants vs. Zombies deel uit van mijn avond- en ochtendritueel. Ik speel het ’s morgens een half uur en ’s avonds speel ik nog een potje in bed. Ik realiseer me nu dat dat eigenlijk best veel is ook als ik bedenk dat ik het ook speel als ik even niets te doen heb of wortel sta te schieten ;).
Ongezouten rapen 