Ongezouten rapen

Je ken’t m wel, die witte enveloppe met dat paarse en blauwe randje waarin een brief zit die je vertelt dat je iets stouts hebt gedaan op de weg waarvoor je moet boeten.

Het is de enige brief die ik direct in de centrale hal van mijn flat open scheur, omdat ik wil weten of ik volgende maand nog geld overhoud om schoenen van te kopen.

Zo’n enveloppe bezorgt me stress en soms ook tranen als de boete heel hoog is. En ik weet het, het is allemaal mijn schuld, maar toch. Het voelt zo kut. Soms ben ik avonden achter elkaar miserabel vanwege een boete, maar vooral vanwege de dingen die ik had kunnen doen met het geld.  Ik kreeg van de week weer een boete voor 6 kilometer te hard op de A10 op zondag om 10:00, 75 euro. Alsof er ook maar iets van gevaar dreigde in die 6 kilometer te hard op zondag. Ik snap dat er regels zijn, maar soms vind ik dat de overheid wel heel makkelijk casht.

Afijn, ik dwaal af  ik wilde het over iets anders hebben, maar het gaat even om dat gevoel. Die gevoelens van angst voor een financiële aanslag. Dat heb ik namelijk ook bij de volgende twee gebeurtenissen:
een bruiloft en een baby op komst.

Het sociale verwachtingspatroon (ik vind dit een leuk woord) is geradicaliseerd. Ik weet niet precies wanneer dit is gebeurd want ik word hier pas sinds een paar jaar mee geconfronteerd, maar wat ik uit de overleveringen heb begrepen is dat het er vroeger wel anders aan toe ging dan nu. Is het de media, film en televisie of misschien wel Mac Donald’s die de twintigers en dertigers van nu hebben aangepraat dat we baby showers en vrijgezellenfeesten moeten organiseren die hetzelfde beroep op je portemonnee doen als een boete voor door rood rijden (230 euro)?

Vroeger kreeg je een geboortekaartje en dan ging je op kraamvisite met een ingepakte speen of een slabbetje en dan zat je taak als geïnteresseerde naaste erop. Nu word je via Whatsappgroepen bekogeld met uitnodigingen, brainstormsessies over cadeaus en mogelijke uitstapjes, Google-taken, kookopdrachten, budgetpolls en datumprikkers voor de verrassingsdag van de aanstaande moeder. Dacht je dat je hip was als je een baby shower had gehad? De meeste van je vrienden zijn nog steeds pissed-off, omdat je geen gender reveal party hebt gehouden. Die echo met blauwgekleurde randjes op Facebook kan echt niet meer, dus.

Wanneer de baby shower zijn intrede deed in Nederland is een beetje vaag. Opeens was het er en vond iedereen het normaal. Het eerste bericht op het Viva-forum (zeer betrouwbare bron op dit gebied) over een baby shower dateert uit 2012. De baby shower waarbij de drachtige vrouw wordt ‘overspoeld’ met cadeautjes, zet haar nog een keer voordat de kleine komt in het zonnetje. De verrassingsaanval wordt meestal ingezet in de zevende maand van de zwangerschap waarbij traditiegetrouw de aanstaande moeder naar een afspraak wordt gelokt met een smoes en dan totaal verrast reageert als al haar vriendinnen met cadeautjes op haar zitten te wachten.

Ook van het oorspronkelijke idee van een vrijgezellenfeest (in België: vrijgezellenAVOND) is weinig meer over. Een avondje stappen in een konijnenpak? Dat doen alleen de Britten nog! Nee, tegenwoordig worden er dagen georganiseerd waar een heel Scrum team op kan worden gezet dat al maandenlang in tweewekelijkse sprints naar de gebeurtenis toewerkt. Op de dag zelf zit de agenda voller dan op een gemiddelde werkdag: een champagne ontbijt, een middag vol workshops zoals vuurspuwen en aftrekken en een avondvullend program met exotische hapjes zoals de stripper van Antilliaanse afkomst. Alles om de aanstaande bruid een topdag te bezorgen, dat de helft van de aanwezigen de rest van de maand koud moet douchen om de kosten te drukken, houdt iedereen voor zich.

Zit je nu in een sociale kring met allemaal hoogopgeleiden dan wordt de feestlat net een ietsje hoger gelegd. Een stripper (150 euro excl. reiskosten vanuit Rotterdam) is natuurlijk leuk, maar een tikkeltje ordinair dus het enige wat gestript wordt is de bankrekening. Wil je dat jouw vrijgezellenfeest een beetje meetelt dan ga je een weekend weg. Een penthouse boeken in Berlijn, een bungalow vlakbij Versailles of een villa op Mallorca, pas dan wordt het vrij gezellig. Behalve voor de mensen die het eigenlijk niet kunnen betalen dan, maar die houden zich stil uit angst voor gezichtsverlies.

Ik vind dit niet normaal en ik zal dat ook niet normaal vinden als ik zelf misschien ooit ga trouwen of kinderen zal krijgen. Het laatste wat ik wil is door mijn persoonlijke keuzes, mijn leefregels, vrienden en familie op kosten jagen. Dus als jullie een witte enveloppe ontvangen, wees gerust, hij komt niet van mij.