“It is a bar where they serve great gin tonics!”
Zei iemand op Tinder.
Tegenwoordig vindt iedereen gin tonics de shit. Behalve ik. Het smaakt naar spiritus. Ik krijg er een droge bek van. Ik wil het niet. Ik wil Pina Colada of gewoon limonade.
“And have you seen Twin Peaks on Netflix? It’s the best series ever!”
Zei hij ook.
Iedereen houdt van David Lynch. Behalve ik. Ik snap niks van zijn films. Ik wil gewoon soap-serie-waardige emoties. Niet te veel denkwerk, gewoon mensen en dingen die ik begrijp en waar ik mee kan janken.
“Okay and coffee is life!”
Mag ik ook chocolademelk met slagroom bestellen in plaats van die bittere meuk?
En toen een vriendin laatst in lachen uitbarstte toen ik naar Museumnacht een redelijk zakelijk jurkje had aangetrokken keek ik naar haar gescheurde broek en dacht dat ik tenminste geld had betaald voor een ongeschonden kledingstuk.
Ik wil niet zeggen dat ik anders ben dan anderen. Maar ik ben wel wat afwijkend ten opzichte van wat hip of sociaal is. Als kind wilde ik nooit mee op kamp, omdat ik wist dat de andere meiden dan ’s avonds gingen keten terwijl ik wilde lezen en slapen. Ik wilde ook niet drinken als puber. Dat heb ik volgehouden tot mijn 21ste. Ik ben een ochtendmens pur sang. Niets is mooier dan de oranje gloed van de opkomende zon die je kamer vult, de frisse lucht van de dauw en de leegte van de straten. De wereld is nog schoon. ’s Avonds is alles opgebruikt: de energie, het licht, de frisse lucht. Maar dan komen de meeste mensen pas los. Hoe vaak ik wel niet heb liggen pitten op een feestje?
En ik heb nooit kinderen gewild. Ik zeg nooit nooit, maar ik voel de wens niet. Dat maakt dat de partners die ik interessant vind ook niet in het traditionele plaatje passen met alle gevolgen van dien. Mijn liefdesleven bestaat uit de ene mislukking na de andere.
Maar ik ben ook traditioneel in sommige opzichten. Ik houd net als veel Nederlanders van plannen, opt tijd komen en van zeiken. Daarnaast ben ik monogaam. Al dat hippe gedoe over polyamorie en open relaties is aan mij niet besteed. Aan mijn partners had ik altijd mijn handen vol, in positieve zin, en zodra ik ook maar dacht aan een ander was de relatie wat mij betreft gewoon klaar. Ik vind het leven ook veel leuker als ik een relatie heb, misschien is het fout om te zeggen, maar het is wel zo. Maar niet tegen elke prijs. Ik wil niet hebben om te hebben.