Ongezouten rapen

Boris zat bij mij in de klas op de basisschool.

Terwijl de meeste jongetjes in groep 8 filmpjes van Hakkuhbar bestelden bij The Box en opschepten over de prijs van hun Nike Air Max was Boris bezig met andere zaken. Hij was de eerste jongen in de klas die verkondigde porno te kijken.

Er waren jongens en meisjes in de klas die verkering hadden. Die hielden dan elkaars hand vast op het schoolplein en na schooltijd speelden ze bij elkaar thuis en deden ze iets onschuldigs zoals een duplo circus bouwen. Boris niet, Boris had al gezoend in groep 8. Hij had ook wel verder willen gaan, maar dat wilde het meisje nog niet. Wie het meisje was wilde hij niet zeggen. Voor de meeste jongens in de klas waren de meisjes gewoon lief of leuk, soms mooi. Voor Boris waren meisjes in groep acht al lekker. Hij raakte maar niet uitgepraat over een meisje dat in groep acht al met een cup C rondliep. Ze heette Maren van den Heuvel. Ze trof het niet met die achternaam.

Toen groep 8 afscheid nam na een belabberde uitvoering van musical Wow, had ik het voorrecht om ook in de brugklas havo/vwo bij Boris in de klas te mogen zitten. Gelukkig was de lang gekoesterde wens van Boris tijdens de zomervakantie in vervulling gegaan: hij was ontmaagd. Op zijn twaalfde. Het meisje heette Lisa en ging toevallig ook naar dezelfde school. Tijdens de fietstochten van Obdam naar Heerhugowaard werden de leden van het fietsgroepje bijgepraat over de sekszomer van Boris en Lisa. Wij hadden geen Break Out! of Fancy meer nodig. Vanaf dat moment hadden we een sekspert in ons midden. Tijdens de pauzes gingen Boris en Lisa altijd naar buiten en dan stonden ze de hele pauze te bekken. Ik zeg bekken, omdat dat het ook gewoon was. Met luid geslurpt en gesmak aten ze elkaar op. En ik vroeg me af wanneer ze dan hun broodje zouden eten. Na de brugklas verloor ik Boris uit het oog. We hebben elkaar nooit interessant gevonden. Hij was meer het soort jongen met wie je samen dingen doet, omdat je toevallig gezamenlijke vrienden hebt. Maar we klikten nooit echt.

Afgelopen weekend zag ik hem op de afscheidsreceptie van zijn vader. Die was docent bij ons op school en ik heb hem altijd gemogen. Boris ging vlot gekleed in een spijkerblouse en -broek, zijn haargrens lag wat noordelijker dan vroeger, maar het had erger gekund. In zijn gezicht was hij weinig veranderd. Hij was vroeger knap en dat was hij nog steeds. Hij kwam op me af.
“Een bekend gezicht…maar ik kan het me even niet herinneren….” zei hij.
Ik keek hem uitdrukkingsloos aan. We hebben verdomme 7  jaar bij elkaar in de klas gezeten. Natuurlijk wist hij wel wie ik was, hij gunde me alleen die erkenning niet. Hij stak zijn hand uit: “Boris, aangenaam.”
Ik zei mijn naam en schudde zijn hand. Er leek geen lampje bij hem te gaan branden, maar dat lampje was natuurlijk allang gaan branden vanaf het moment dat hij me binnen zag komen.
En terwijl hij vertelde hoe zijn leven was verlopen, viel me op hoe hij nog steeds praatte met consumptie. Hoe hij op dezelfde wijze sprak als zijn vader, de docent. En dat hij, er was geen ontkomen aan, natuurlijk ook docent was geworden. In geen enkel opzicht verraste hij me. Ik vond hem zelfs een beetje saai.
“Spreek je eigenlijk nog mensen van de middelbare school?” vroeg ik.
“Nee, eigenlijk niet.”
“En Lisa dan?”
Hij begon wat ongemakkelijk, bijna gegeneerd te lachen. Ik deed er een schepje bovenop.
“Ik weet niet veel meer van de middelbare school, maar ik weet wel dat jij elke fietstocht in geuren en kleuren vertelde hoe je weekenden met Lisa waren.”
Boris, die vroeger liedjes maakten over de heuvels van Maren en die als eerste van de klas wist dat anale seks bestond, reageerde gewoon niet.
“Ik heb Lisa al jaren niet meer gesproken.”
Ik prikte mijn cocktailprikker in een sliert rauwe ham en propte mijn mond vol. Ik haalde mijn schouders op, kauwde en slikte door.
“Tja, zo gaan die dingen.”
En ik keek om me heen op zoek naar de uitgang.