Toen ik 24 was kwam ik in een half jaar tijd ongeveer 6 kilo aan. Ik schrok me kapot, ik was altijd super slank geweest en had maatje 34/36.
Dure broeken kon ik niet meer aan, ik voelde opeens een zacht randje op mijn buik, mijn borsten groeiden een cupmaat. Natuurlijk probeerde ik te sporten, minder en gezonder te eten, maar ik bleef aankomen.
Ik kwam aan, omdat ik van minimaal 20 uur dansen per week naar 2 uur dansen per week ging, vanwege mijn nieuw verworven bureaufunctie bij de VPRO. Overigens hebben ze bij de VPRO een prima kantine met elke dag verse snacks, soep en zoetigheid wat ik dan allemaal op mijn dienblad zetten. Ik at alsof ik nog 20 uur per week danste.
Ik bezocht een diëtiste (je reinste geldverspilling overigens) die me stevia aanraadde. Omdat ik nogal een zoetekauw ben, leek dat de oplossing voor mijn sugar cravings. Ik toog naar De Tuinen en kocht daar de duurste pot stevia op advies van de diëtiste. “Koop wel de duurste, want aan die goedkoopste houd je een bittere nasmaak over.”
Ik haastte me naar huis samen met een pot magere kwark en vers fruit en ging toch even de meest gezonde kwark van mijn leven maken.
Een uur later zat ik beteuterd naar de dure pot stevia op mijn aanrecht te kijken. Hoe kan de diëtiste dit als surrogaat suiker zien? De smaak leek in de verste verte niet op echte suiker en was naar mijn mening niet te vreten. Mijn hele kwark verpest. Ik heb die pot meteen in de vuilnisbak gemieterd en ben ook nooit meer naar de diëtiste gegaan.
Nu, een paar jaar later, heb ik een extra stevia zintuig ontwikkeld (hetzelfde geldt overigs voor aspartaam) ik proef het direct wanneer ik iets eet of drink met een zoetstof erin. En dan vind ik het ook meteen niet lekker. Bijna alle frisdranken stoppen nu een zoetstof in hun product, dus dat drink ik sowieso niet meer. Ik drink dan liever water of thee of een verse sap.
Waarschijnlijk vind ik stevia zo vies, omdat het een bittere nasmaak heeft. En ik ben geen fan van bittere smaken: koffie, bitter lemon, bier, gin, olijven etc. lust ik allemaal niet. Dat komt waarschijnlijk ook, vanwege smaakvoorkeuren die ik in mijn jeugd heb ontwikkeld. Bitter is van oorsprong ook de minst natuurlijke smaak voor de mens. Giftige bessen zijn bijvoorbeeld bitter en we hebben onszelf aangeleerd om die smaak dus te mijden. Je zou kunnen zeggen dat mensen die van bitter houden heel wat natuurlijke smaakbarrières hebben overwonnen. Als je minder smaakpapillen hebt dan ben je ook minder gevoelig voor bitter. Dan vind je simpelweg gewoon alles lekker, omdat je gewoon minder goed kunt proeven.
Stevia kan aspartaam vervangen als zoetstof, maar vanwege de bittere bijsmaak zal dat de smaak van veel producten flink doen veranderen. Daarom kan een product met stevia voor maar 1/3 uit stevia bestaan zonder de smaak te veranderen. Een product met stevia zal dus vaak ook nog suiker bevatten. Alhoewel ik dus beweer dat verschil wel te kunnen proeven.
In Nederland wordt stevia toegevoegd aan levensmiddelen, maar het gebruik van stevia in de keuken thuis is nog niet echt ingeburgerd. Dat was in Costa Rica wel anders; daar kregen we in plaats van suiker een zakje stevia bij de koffie. Wat me opviel was dat de stevia daar veel sterker was dan hier. Dat komt waarschijnlijk omdat in Europa het gebruik van het vermalen steviablad nog verboden is. Daarnaast geldt er hier een ADI en mag er dus beperkt stevia worden toegevoegd aan levensmiddelen.
Ongezouten rapen 
Ik ben zelf helemaal geen zoetekauw. Ik vervloek eerder alle produkten waar suiker in zit. Omdat ik het smerig vindt. Bitter vind ik zalig. haha.