“I know it seems stupid. I was on my way to meet the first alien that had reached planet Earth and all I could think about was making some strange painting about sex.”
Cijfer: 8
Ontmoet je ook weleens iemand met wie je klikt, vonkt, excelleert, opbloeit en gloeit, maar van wie je weet: we kunnen niet zijn, niet worden?
Alberto Espinosa schreef er een boekje over en ik heb ervan genoten, omdat het anders is.
Espinosa neemt je mee naar een wereld waarin het mogelijk is om nooit meer te slapen. Je kunt een injectie bestellen die je voorgoed uit dromenland houdt. En zo’n beetje de helft van de bevolking gaat al slapeloos door het leven. Het verhaal van Marcos begint als hij op het punt staat zichzelf de injectie toe te dienen. De dood van zijn moeder eerder op de dag heeft hem daartoe gezet. Maar als hij met de injectie in zijn hand staat, ziet hij op het plein een meisje lopen. Ze trekt zijn aandacht door de manier waarop ze loopt en om zich heen kijkt. Hij volgt haar met zijn blik, en voelt een overweldigend gevoel van liefde voor haar. Hij begrijpt zichzelf niet, want hij is nog nooit echt verliefd geweest. Als ze het theater op het plein binnenstapt, voelt hij een sterke drang om haar achterna te gaan. Maar dan wordt hij gebeld door zijn baas met de mededeling dat er een alien is gevonden (ja, een alien).
Dit boek is even zo verwonderlijk als het eerste bezoek van een kind aan de Efteling. Het is een droomvlucht. De wereld die Espinosa schetst is bizar en herkenbaar tegelijk. Hij schrijft gedetailleerd, menselijk. Marcos denkt de dingen die we allemaal weleens denken, maar Espinosa schrijft ze leuker op.
“I got up without slippers; there are times in life you should answer the door barefoot, to make the moment more epic.”
En de observaties van Marcos zijn slim en soms hilarisch. Ook wel filosofisch. Het is een boek waar je ook wat van kunt leren. Leren om op een andere manier naar dingen te kijken, anders met het leven om te gaan.
“I’ve always thought that dreams were advertisements; some long, like paid programming, others short, like movie trailers and other teasers. And they all speak of our desires. But we don’t understand them because they seem shot by David Lynch.”
Naast het meisje dat Marcos op het plein voor zijn huis ziet, is er ook een belangrijke rol weggelegd voor zijn moeder. Marcos heeft zijn moeder op een voetstuk geplaatst en regelmatig haalt hij haar wijsheden aan. Alhoewel ze op mij niet allemaal even wijs overkwamen, zette het me vaak tot nadenken aan.
“Wat is life about? Well, it’s about love.”My mother always said.
“Maybe, you aren’t yet familiar with your sexual self, Marcos.” she told me. (..) “Just getting onta a plane, you ‘ll know instant which people you desire, which people would be able to feel love for you or you to feel love for them and which ones you would want to have sex with.”
Ik las dit boek in Costa Rica en op de terugweg in het vliegtuig heb ik mijn best gedaan om bekend te raken met mijn sexual self, maar om eerlijk te zijn heb ik vooral Bejeweled gespeeld en geslapen. Marcos moeder zegt veel over liefde en seks en wat dat betekent voor haar. Ook vindt ze het geen probleem om samen met de puberende Marcos een bad te delen. Je kunt namelijk ook intiem met elkaar zijn zonder seks te hebben. Leuk, heel open-minded enzo, maar ik ben toch blij dat mijn vader me op mijn zestiende lekker alleen in bad heeft laten zitten.
Everyting .. is een boek over het leven en met name de liefde en hoe we die als mensen verschillend kunnen ervaren. En dat het hart soms een andere liefde kiest dan het hoofd. Het is een kort boek, iets meer dan 100 bladzijden, en het leest als een trein. Het is knap hoe Espinosa vooral in het begin de bizarre wereld combineert met de filosofische mijmeringen van Marcos. Naar het einde toe is het verhaal meer plot gedreven wat betekent dat er meer aandacht is voor de alien en zijn sores dan voor de wijze adviezen van wijlen Marcos moeder.
Ongezouten rapen 