Ongezouten rapen

“Waar ga je naartoe?” Collega X staat nonchalant tegen de koffieautomaat geleund.
“Ik weet het nog niet.” 

Collega X kijkt bedenkelijk en neemt een slok koffie. Hij verwacht een uitleg.
“We stappen maandag in de auto en dan gaan we gewoon rijden. We nemen een dobbelsteen mee en die bepaalt waar we heen gaan.”
“Oh…wat grappig. Maar…dan kun je dus overal terechtkomen. Hoe weet je hoe lang je gaat rijden dan?”
“We stellen van tevoren een totale reistijd in. Waarschijnlijk wordt dat 5 uur. Dan rijden we vanaf Vianen de A2 op in zuidelijke richting en dan gooien we om te bepalen hoe lang we op de A2 blijven. Een oog op de dobbelsteen staat voor 1 kwartier. Als het kwartier voorbij is, moeten we bij de eerst volgende afslag gooien wat we daar gaan doen. Nemen we die afslag of blijven we rechtdoor gaan?”
“Maar wat als je terug moet, dan blijf je rondjes rijden in Nederland?”
“Ja, dat willen we inderdaad niet, dus we hebben een paar regels: we rijden de eerste drie dagen niet terug richting Nederland. En we nemen alleen snelwegafslagen.”

Eigenlijk zouden we twee weken naar Italië gaan, maar omdat N. zijn baan eerder heeft opgezegd dan gepland had hij opeens ook minder vakantiedagen. Dus de tickets voor de vlucht naar Milaan konden in de digitale prullenbak en we moesten een plan bedenken voor 4,5 dag. Want meer vakantiedagen had meneer niet. Dus nu is het deze trip geworden wat natuurlijk ook prima is.

We startten gisteren dus op de A2 en we gooiden 4. Een uur op de A2 rijden dus. Na een uur belandden we ergens in Limburg waar de eerste afslag richting Aken ging. We gooiden 2, dus we bleven rechtdoor rijden. We gooiden nog een keer 2 en we leven dus nog een half uur rechtdoor rijden op de A2. Nadat we de grens met België over waren gegaan, moesten we iets boven Luik weer gooien op de ring. We gooiden 5 wat betekende dat we de E42 moesten nemen richting Verviers en Trier. We gooiden nog een keer 5 wat betekende dat we 1 uur en 15 minuten op die weg moesten blijven. We gingen de Duitse grens over en de E42 ging over n de 60. Daar kwamen we erachter dat de Starlet prima in staat is tot circuit-waardige snelheden.

We moesten gooien bij de afslag richting Bitburg en Luxemburg, we gooiden 3 voor rechtdoor en een 5 voor weer een uur en een kwartier. De 60 bleek op te houden bij de Mosel waardoor we onnodig een uur binnendoor hebben gereden door toeristische plaatsjes met wijnvelden en Riesling wijnbarretjes. Uiteindelijk kwamen we op de 1 en reden we richting Trier/Saarbrücken. Om 18:19 hadden we 1 uur en 15 minuten gereden en de laatste etappe was een uur binnendoor rijden en dan een hotel zoeken. Na een uur belandden we uiteindelijk toch in Saarbrücken waar de weg voor het eerst doodliep. Toen hadden we nog 10 minuten over, we reden terug naar de hoofdweg van de stad en de tijd was om.

Via Booking.com keken we voor een goedkoop hotel in de buurt en we vonden het Kirchberghotel voor 65 euro per nacht. We stapten naar binnen en ze hadden een kamer vrij. Voor 65 euro moet je niet meer verwachten dan meubels die bij de kringloop vandaan komen, een naar riool meurende wasbak en vloertegels die je eerder in een keuken aantreft. Maar de bedden zijn schoon en de locatie is rustig.

Omdat ik ’s morgens 1,5 uur had gekickbokst en eigenlijk niet meer dan een broodje en wat yoghurt had gegeten, merkte ik opeens hoe slap en moe ik was. In de stromende wegen liepen we een half uur naar het centrum op jacht naar schnitzels. Want in Duitsland moet men schnitzels eten. Tijdens de korte wandeling vielen ons een paar dingen op (wellicht ligt het aan de wijken waar we doorheen liepen): het percentage niet-westere allochtoon lijkt in Saarbrücken erg hoog, het is bijna onmogelijk om NIET met een dildo of een latex leren pakje thuis te komen aangezien er op iedere hoek een seksshop zit, er zijn behoorlijk wat bedelaars hier; in een half uur wandelen zijn we drie keer gevraagd om geld, er is weinig tot geen toerisme en er wordt nauwelijks Engels gesproken. We hebben gegeten bij Zum Stiefel, Schnitzel en Apfelstrudel en dat was prima. Overigens verkeerde ik om 21:00 in een staat waarin ik alles lekker had gevonden.

Nu is het dinsdagmorgen en N. ligt nog te snurken. We willen vandaag niet in Saarbrücken blijven, dus waarschijnlijk rijden we rond 10:00 weer de snelweg op en dan zullen we denk ik zo’n 2 uur weer gaan rijden op zoek naar de volgende locatie.