Als mijn ex me zou uitnodigen voor een diner bij hem en zijn nieuwe vriendin zou ik vriendelijk bedanken. Echt lekker lijkt dat me namelijk niet. Maar in de film is alles mogelijk dus daarom gaan Will en zijn vriendin Kira gezellig eten bij zijn ex Eden en haar nieuwe man. Nou ja, gezellig, deze film draaide vandaag voor het eerst op het Imagine Filmfestival en de films van Imagine laten zich meestal niet omschrijven als gezellig.
De relatie tussen Will en Eden ligt echter wat complexer dan `we zijn alleen maar exen´. Ooit hadden de twee samen een zoontje, dat op 5-jarige leeftijd om het leven kwam. Niet in staat om dit verlies te verwerken groeiden Will en Eden uit elkaar. Ze gingen beide hun eigen weg en uiteindelijk verdween Eden van de radar. Als de film begint is Eden na twee jaar afwezigheid weer terug in Hollywood en nodigt ze samen met haar nieuwe man al haar oude vrienden uit voor een soort reünie. Ik zou niet gaan, want het zaakje stinkt natuurlijk. Maar daar trekken Will en Kira zich niets van aan.
The Invitation is geregisseerd door Karyn Kusama, zij regisseerde eerst weinig interessante films als Aeon Flux en Jennifer’s Body. Met The Invitation slaat ze duidelijk een andere weg in. De film mag zich dan wel afspelen in Hollywood, de invloed van Hollywood is een stuk minder present.
The Invitation is spannend. Daar gaan we niet omheen draaien. In de allereerste scene zit de schrik er al goed in en die wordt steeds vastgehouden door onheilspellende muziek, close-ups en vage karakters. Hoofdpersoon Will heeft al snel door dat er iets niet helemaal klopt aan de vriendenreünie, maar heeft Will het wel bij het juiste eind en is hij zelf niet een beetje paranoïde? Het maakt dat ik me de hele film ook een beetje ongemakkelijk voelde.
De opbouw van de film is precies hoe je het hebben wilt bij een thriller. Het is prettig als er wat te gissen blijft en dat je beetje voor beetje kan achterhalen hoe de vork in de steel zit. Dat is in The Invitation heel goed gedaan.
Daarnaast vind ik de karakters erg goed ontwikkeld. Ze lijken heel echt en ieder zou zich wel met één van hen kunnen identificeren. Er wordt ook goed geacteerd. Ik had alleen een beetje moeite met de actrice die Eden speelt.
De film was hard op weg om bijna net zo gaaf te zijn als It Follows van vorig jaar tot het einde roet in het eten gooide. De laatste 15 minuten vond ik weinig origineel en eigenlijk niet echt goed aansluiten bij de zorgvuldige en ingetogen opbouw waarmee de film van start ging.
The Invitation is een thriller die perfect is als je hem na 1:25 uitzet. De laatste 15 minuten is er sprake van zo’n grote genrewending dat je je kunt afvragen of je nog wel naar dezelfde film zit te kijken.
Cijfer: 7
Ongezouten rapen 