Na een monsterlijke onweersbui vannacht liet de zon zich vandaag maar weinig zien en daarom trokken N. en ik naar het Noorden voor een bezoek aan le chateau de Pompadour.
Een vrij imposant kasteel dat ooit werd bewoond door één van de vele maîtresses van Lodewijk de Veertiende. Het bijzondere aan het kasteel is dat het zich door de jaren heen heeft ontpopt tot een vooraanstaande rijschool. Het kasteel zelf stelde eigenlijk niet veel voor. Je kon maar een paar ruimtes bezoeken en het verkeerde niet echt in een gezellige authentieke oude staat: in elke kamer was centrale verarming te vinden, het plafond bestond uit triplex platen en op de vloer lag soms een stukje afgeknipt tapijt of zeil.
Om toch nog even wat authentieke oude lucht op te snuiven, reden we ’s middags naar Maboul. Maboul ontdekte ik drie jaar geleden in Bordeaux en zit ook op andere plekken in de regio. Het laat zich het beste omschrijven als een grote schuur met vintage meuk. 80% van wat je er vindt is verschrikkelijk, maar 20% is nog redelijk netjes. Als je echt goed je best doet, kun je echte schatten vinden. En zo kwam het dat ik toch weer met twee paar schoenen, een jaren ’50 rok en een trui naar buiten liep.
Eenmaal bij het huisje en met de beschikking over Wifi kreeg ik ook een bericht dat mijn bod via Marktplaats op mijn droomschoenen was geaccepteerd. Al drie jaar ben ik aan het geilen op deze schoenen:
Nu zijn ze dus eindelijk van mij. Voor een iets schappelijkere prijs dan 230 euro.
Ik kan dus echt zielsgelukkig worden van een goede shopbrengst, misschien een beetje oppervlakkig, zoals ik in het Whatsappgesprek al aangeef. Maar iedereen heeft zo zijn guilty pleasures. Ik zou mijn shopgedrag eigenlijk eens onder de loep moeten nemen want mijn portemonnee zou het in ieder geval ook prettig vinden als ik wat meer een geldwolf was dan een schaap in wolfskleren ;).
NB: Le Loup (spreek uit als loep) is Frans voor de wolf
Ongezouten rapen 