Het is laat…te laat. Ik slaap de laatste week slecht.
Niet omdat ik gedumpt ben, maar omdat slechteriken me herinneren aan goeieriken (en als je een me een beetje kent, kun je hier ook een derde versie van maken) die ik mis.
Ik houd het kort, hopelijk kan ik nu wel slapen. Ik heb maar liefst 2(!) melatonine tabletten genomen terwijl op de verpakking staat dat ik er maar eentje mag. Living on the edge zullen we maar zeggen.
Maar vandaag was een schone dag. Na een drukke dag op kantoor ben ik om 19:00 wat gaan eten bij WG café met N. en M.. Daarna kwam V. ook nog op de valreep en zijn we naar de film gegaan: A girl walks home alone at night. Toen V. aan kwam lopen zei hij: “+1” waardoor ik in de veronderstelling was dat hij iemand had meegenomen. Naast hem stond een jongen in een rood shirt en ik keek hem heel lang aan tot hij zichzelf ging voorstellen. V. maakte ook geen aanstalten om zijn vriend voor te stellen. En toen de man in het rode shirt bruusk wegliep, realiseerde ik me dat V. helemaal met niemand was gekomen. Hehe. A girl walks home alone at night is een bijzondere film met vooral veel gave beelden. Er werd niet veel gesproken in de film, maar één gesprek bleef me bij in het bijzonder.
Een klant vraagt aan een hoer: “Hoe oud ben je?”
“30”
“30 is al oud. Wil je geen kinderen?”
De hoer gaf geen antwoord. Dat vond ik wijs.
Ongezouten rapen 