Even terugblikken op het afgelopen jaar. Wie of wat waren belangrijk in mijn leven en wat zal me bijblijven?
A
Het afgelopen jaar had ik de eer om een training Nederlands te verzorgen in Almere. Ik heb mijn scepsis tegenover Almere nooit onder stoelen of banken gestoken en nadat ik in de eerste week al enthousiast werd begroet door een flitspaal blijft mijn vijandige houding onveranderd. Het geven van de training was overigens wel een mooie ervaring. De cursisten waren VVE-medewerkers die van de overheid hun Nederlands moesten verbeteren. Als ze de cursus niet met een voldoende zouden afronden, zouden ze hun baan kwijt kunnen raken. Er lag dus best wel een hoge druk op die mensen en de emoties liepen dan ook regelmatig hoog op.
B
“Als ik ooit weer terugkom naar Nederland kijken we wel wat we met de spullen doen.” Zei BJ in 2013. In 2014 dacht hij, of beter gezegd, zijn familie, daar anders over. De blog die ik daarover schreef, haalde deze zomer de meeste bezoekers. Pas in oktober kwam er een einde aan al het getouwtrek om de spullen, nadat de politie was ingeschakeld door de familie van BJ (vanwege 100 euro die ik nog aan BJ moest overmaken). En aangezien BJ te beroerd was om zelf even naar die 100 euro te vragen, stuurde hij zijn hulptroepen op me af. Gelukkig belde er in oktober een redelijke agent aan die zonder partij te kiezen probeerde te bemiddelen. Het is diep en diep triest dat de lange en stabiele relatie die we hadden ruim een jaar na de break-up nog moest eindigen in een tranendal. Het is waarschijnlijk het heftigste dat me de afgelopen paar jaren is overkomen en mocht ik ooit weer gaan samenwonen dan leg ik het bezit van elke knijper, punaise en washand vast. “Ik hoop dat we vrienden kunnen blijven,” zei BJ toen we uit elkaar gingen. Dat hoopte ik ook, maar nu niet meer.
C
Ik doe er vaak een beetje geheimzinnig over, want echt sexy is het niet, maar ik ben inmiddels twee jaar lid van SC (spellenclub) Cultes des Goules. Met BJ speelde ik ’s avonds na het werk vaak bordspellen, maar toen hij naar San Fransisco vertrok, had ik geen partner in game meer. Dus ik werd lid van de club. Sindsdien heb ik ontzettend veel nieuwe, gave spellen gespeeld en dito mensen leren kennen. Het afgelopen jaar zijn er ook weer twee gameweekenden geweest waarin we drie dagen lang non-stop spelen. Dat is altijd super gezellig en voor mij de ultieme ontspanning, omdat ik dan even niet aan werk denk en aan alle dingen die ik thuis nog moet doen. De spellen die ik in 2014 vaak gespeeld heb zijn: Lords of Waterdeep (alweer/nog steeds), Pandemic, Tzolk’in, Edlritch Horror, King of New York en Dixit.
D
D. leerde ik kennen via de spellenclub in 2013 en sindsdien spelen we…spelletjes. Begin 2014 was het aan, het ging uit, het ging weer aan, het ging weer uit en toen was er niks en nu is er een beetje. Hij is gewoon een klootzak die toevallig heel lekker ruikt.
E
Nog nooit heb ik zoveel kleding en schoenen via Ebay gekocht als in 2014. Het is ideaal. Niemand draagt hetzelfde als ik en de bezorging vanuit Engeland of Amerika gaat relatief snel. Het is dan wel weer jammer dat ik regelmatig schoenen bestel die te groot of te klein zijn en terugsturen kost me meer tijd en moeite dan de schoenen überhaupt hebben gekost.
F
Dapper begon ik een aantal maanden geleden aan De geschiedenis der Westerse filosofie van Bertrand Russell. En niet alleen het boek, maar ook podcasts en Coursera cursussen moesten me inleiden in de wereld van de Westerse filosofie. Het gaat echter allemaal een beetje moeizaam. Ik denk dat ik nog maar 20 bladzijden in Russell heb gelezen, de podcast hield ik ook maar een paar afleveringen vol en ik stopte ook al na twee colleges met Coursera. Het is niet dat ik het niet interessant vind, maar tijd is een schaars goed en er zijn 1001 dingen die voorrang hebben op filosoferen. Toch?
G
Na afloop van een heerlijke strandrit te paard zei L.: “Volgens mij moet jij je oren laten nakijken. Ik heb de hele rit tegen je gepraat en je hebt bijna niets gehoord.” Een beetje verbouwereerd zocht in daarom maar contact met Schoonenberg hoorcomfort en het bleek inderdaad dat mijn oren niet al te best meer zijn. Voor verder onderzoek werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis en daar constateerde de arts hetzelfde, maar voor vergoeding door de verzekering kom ik dan net weer niet in aanmerking. Maar er was hoop: omdat ik in het onderwijs werk, kom ik waarschijnlijk wel in aanmerking voor vergoeding. Beetje jammer dat ik het komende jaar het onderwijs ga verlaten. Dus nu maar afwachten tot mijn gehoor zo slecht wordt dat het wel door de verzekering wordt vergoed.
H
Spelletjes op de iPhone houd ik meestal niet zo lang vol. Een paar weken vind ik het leuk en dan vergeet ik weer te reageren of een zet te doen en neemt mijn interesse weer af. Er is echter een spel dat mijn aandacht al een jaar weet vast te houden en dat is Hayday. Elke ochtend en avond verzamel ik mijn oogst en producten die ik verkoop via mijn kraam of in de stad. Het is beter dan Farmville, omdat je oogst nooit vergaat en het spel is goed te spelen zonder er geld in te stoppen. Je kunt heel ver komen zonder ook maar een cent te betalen. Nu heb ik een keer 2,50 besteed voor de aanschaf van een paar bijlen om mijn boompjes om te hakken. Maar 2,50 voor een jaar speelplezier vind ik meer dan de moeite waard. Ik ben nu level 45. Ik zeg: op naar level 90 in 2015.
I
In groep 3 werden we door juf Marjan expres naast elkaar gezet in de hoop dat we vriendinnen werden. Dat gebeurde en sindsdien zijn we dat nog steeds. De vriendschap met I. is er eentje die nooit meer over zal gaan. Hoeveel onze levens ook van elkaar verschillen. Ik vind het heel fijn om bij haar en haar twee kinderen te zijn en hoewel ze het super druk heeft, staat ze ook altijd voor me klaar als ik problemen heb. Het afgelopen jaar zal ik niet vergeten dat zij me hielp toen de familie van BJ de tweede keer voor mijn deur stond. Verder vind ik het heel stoer dat ze een van de meest heftige beslissingen in haar leven heeft genomen het afgelopen jaar.
J
Na vijf mooie jaren in het onderwijs is het mooi geweest. Het was nooit mijn bedoeling om er lang te blijven. Ik zou de tweedegraad halen en dan verder kijken naar een baan in de filmwereld. Het onderwijs is een prachtig werkveld. Ik heb er veel geleerd over mezelf en anderen. Ik ben socialer geworden, kan beter organiseren en ik denk dat ik sommige leerlingen echt heb geholpen. Het is een mooie wereld, maar niet mijn wereld. Daarom is er een carrièreswitch op handen. Ik ga het onderwijs inruilen voor het bedrijfsleven en per 1 april 2015 zal ik als junior project manager werkzaam zijn bij een bedrijf dat marktonderzoek doet naar supermarktproducten. Ik vind het spannend. Ik weet eigenlijk niet of ik wel de juiste keuze maak, maar als ik het nu niet probeer, krijg ik misschien nooit meer zo’n kans.
K
Opeens zijn ze er en lijkt het alsof ze er altijd al waren: kinderen. Steeds meer mensen in mijn omgeving beginnen te werpen en dat schijnt, zoals uit de berichten op Facebook begrijp, het mooiste te zijn dat je kan overkomen. Dat laatste kan ik echter nog steeds niet helemaal rijmen met het bloedbad dat een geboorte aanricht. Het krijgen van kinderen doet iets met mensen; ze worden extreem gelukkig. Ook bij mijn eigen moeder zie ik het. Als het gezin bij elkaar is, is ze in haar element. Soms vraag ik me af of ik, single zonder uitzicht op kinderen, het “grote” geluk misloop of dat hetzelfde geluk kan worden ervaren in andere dingen.
L
Ik geef natuurlijk niet alleen maar les in het voortgezet onderwijs, maar ook aan expats die de Nederlandse taal willen leren. In 2014 gingen de zaken goed: ik heb er een aantal nieuwe klanten bij gekregen en steeds vaker weten mensen me via via te vinden. Ook heb ik collega P. mijn concurrent gemaakt door hem te helpen met het opstellen van advertenties en wat klanten aan het door te spelen. Het lesgeven aan expats vind ik en verrijking voor mezelf. Niet alleen leer ik meer over hoe mensen een taal leren, maar ik leer mijn studenten ook heel goed kennen, omdat we zoveel praten. Op die manier leer ik over weer over hun levens en visies en dat is ontzettend leuk.
M
Tijdens een schoolreisje naar het exotische Amsterdam (voor kinderen van 14 is Amsterdam de ultieme bestemming voor een schoolreis) reed er een motor voorbij waar ik volgens mijn collega iets te lang naar keek. Hij vroeg of ik geen interesse had om mijn rijbewijs te halen. Ik zei dat ik daar geen geld voor had, maar volgens hem moest ik gewoon beginnen en dan zou het wel goed komen met dat geld. Hij wist nog wel een adresje. Die nacht droomde ik over ronkende uitlaten en wapperende manen en de volgende dag schreef ik me in bij Jaap Schultz.
N
Jarenlang liep ik met een verstopte neus. Ik dacht dat ik chronisch verkouden was en daarom spoot ik elke twee weken de inhoud van een heel flesje Otrivin in mijn neus. Ik had ergens wel gelezen dat dat niet erg goed voor je neus was, maar ik wilde gewoon kunnen slapen zonder ademproblemen. Op een gegeven moment ging ik toch maar naar de dokter en hij verwees me door naar het ziekenhuis. Nadat ik van mijn Otrivinverslaving af werd geholpen, verbeterde er uiteraard niets. Uit onderzoek bleek toen dat ik allergisch ben voor pollen en huisstofmijt. Ik kreeg medicijnen en daarmee zou ik wel weer kunnen ademhalen, maar het mocht niet baten. De slijmbeurzen in mijn neus zwellen extreem op als ze in aanraking komen met pollen of huisstofmijt, dus er zat nog maar één ding op: in april werden mijn slijmbeurzen dichtgeschroeid, zodat er een littekenweefsel op zou komen en ze niet meer zo zouden opzwellen.
O
De O is van Ongezouten Rapen. Het afgelopen jaar ben ik flink actief geweest op dit blog met als gevolg dat de bezoekersaantallen zijn gestegen. Ik vind het super leuk dat mensen de tijd nemen om mijn blog te bekijken. De blog wordt steeds vaker gevonden in de zoekmachines en dat levert veel nieuwe bezoekers op. WordPress was zo lief om me een overzichtje te sturen van het afgelopen jaar:
In een New York City metro-trein passen 1.200 mensen. Deze blog werd in 2014 ongeveer 5.200 keer bekeken. Als je blog een NYC metro-trein zou zijn, zou die ongeveer 4 reizen nodig hebben voordat die zoveel mensen zou kunnen vervoeren.
De drukste dag van het jaar was december 14th met 272 bezichtigingen. De meest populairste bericht die dag was Het mysterie van het verdwenen babyvet.
Blijkbaar blog ik het meest op maandag en vrijdag.
De top 5 van meest gelezen blogs het afgelopen jaar.
P
Ook dit jaar werd er door mijzelf weer flink geconsumeerd. We moeten immers de economie draaiende houden. Dus de P voor producten die ik in 2014 een warm toe heb gedragen. Ten eerste de Kindle waar ik al heel wat uurtjes zoet mee ben geweest, de Kindle is net als ik een groot fan van statistiek. Zo houdt hij bij hoe snel ik lees en welke woorden ik heb opgezocht. Verder ben ik zeer te spreken over de biologische honing van de Albert Heijn (super zacht!) en de Muesli de Luxe van Jordan’s (helaas niet overal te koop).
Q
In een impulsieve bui bedacht ik dat het gaaf zou zijn om er in mijn eentje op uit te trekken met mijn motor afgelopen zomer. Duitsland en Frankrijk leken me wel wat. Dus ik koos twee willekeurige plekken uit op Airbnb en zo belandde ik in augustus in Quiddelbach. Een petieterig plaatsje vlakbij de Nürburgring waar ik een dag verbleef. Het landschap was er prachtig en de schnitzels waren groot en ik vond het stoer dat ik kon zeggen dat ik verbleef in een plaats die begint met de letter Q.
R
Relaties heb je in verschillende soorten en maten. Het afgelopen jaar heb ik veel nagedacht over mijn eigen relaties. Wat wil ik? Wat voor een relatie wil ik hebben? Ik heb gemerkt dat ik tijdens de zomer erg gelukkig werd van mijn vrijheid. Ik bepaalde per dag wat ik wilde doen, stapte op de motor en reed zomaar ergens heen. Ik heb het afgelopen jaar zo veel leuke dingen gedaan en mijn contacten met veel mensen verdiept en versterkt. Als ik in een relatie zit, komt het daar minder van. Dan verleg ik mijn aandacht naar mijn partner. Dat is zonde, want eigenlijk vind ik mezelf leuker als ik meer vrijheid geniet. Toch mis ik vaak iemand. Ik mis een warm en bezweet lijf naast me in bed en ik mis het delen van mooie en minder mooie momenten. Om me heen zie ik ook veel relaties die in mijn ogen niet kloppen, maar het hart en het hoofd zijn kennelijk twee verschillende dingen en soms kiezen mensen met het hoofd terwijl ze met het hart zouden moeten kiezen of andersom.
S
Ik wil altijd alles meteen. Rationaliteit is iets wat ik maar zelden bezig. Dus toen ik hoorde dat ik geslaagd was voor mijn motorrijbewijs, moest er ook meteen een motor worden gekocht terwijl ik het rijbewijs nog niet eens had opgehaald. In Nieuwegein werd ik op slag verliefd op een zwarte Suzuki Bandit uit 1998 en ook mijn vader toonde opvallend veel affectie. “Daar hoef ik geen proefritje op te maken, ik zie meteen wel dat dat goed is.”
T
Aangezien er van D. weinig blijft hangen behalve zijn geur moest ik het afgelopen jaar wat afleiding zoeken binnen het singlelandschap. Een profiel aanmaken was dan ook zo gepiept. Tinder werkt, je moet er alleen wel even voor gaan zitten totdat je ongeveer 100 keer naar rechts hebt geswiped, pas wel op voor de tindervinger (dat is zoiets als een muisarm), maar die was de gezellige avond meer dan waard. En dat is ook meteen het hoogst haalbare: onder het genot van een biertje of wijntje in een kroeg luisteren naar een levensverhaal van iemand die je daarna nooit meer gaat zien.
U
Ik ga niet zo vaak uit, want ik heb nogal moeite met uitslapen en dat is toch wel een must als je tot 4:00 ’s nachts de hort op bent geweest. Toch waren er het afgelopen jaar een paar hoogtepunten zoals de avond in de Pijp waarop ik werd uitgenodigd voor een trio of de 90’s feestjes in de Victorie in Alkmaar.
V
In 2014 heb ik veel tijd doorgebracht bij en met vrienden. Ik kan enorm genieten van de goede gesprekken die we hebben, de gemeenschappelijke interesses die we delen en het gegeven dat ik me welkom voel. Ik heb ook weer een aantal nieuwe mensen leren kennen van wie ik denk dat ze mijn leven verrijken en ik hoop dat ze dat in 2015 blijven doen. De middagjes Pathé met J., de avondjes Lords of Waterdeep met I. & J., de dim sum met P., de heerlijke maaltijden van L., de uitstapjes met G., en natuurlijke de fijne wandelingen en gesprekken met S. maakten 2014 een goed jaar voor de vrienschap.
W
De films mochten natuurlijk niet onderbreken in deze lijst. Eén van mijn favoriete films van 2014 was Wolf of Wallstreet. Ik zag hem helemaal aan het begin van het jaar en ik weet nog hoe beduusd ik de bioscoop verliet. Voor mij is het een film die laat zien wat hebzucht, in grote en kleine mate, met de mens doet. Een horrorfilm zonder een druppel bloed te vergieten. Verder was Leonardo DiCaprio heel goed in zijn rol. Die scene waarin hij helemaal high naar zijn auto kruipt is priceless.
X
X-Wing dan maar? Dat vind ik stom.
Y
Voor moeder de vrouw. Mijn moeder Y. heeft het het afgelopen jaar niet makkelijk gehad op haar werk (bezuinigingen en reorganisaties in de zorg). Het is schrijnend om te horen hoe tegenwoordig protocol belangrijker wordt gevonden dan de zorg voor de mensen. Ondanks de stress op haar werk, dendert mijn moeder gewoon door: het huishouden, sporten, zorgen voor de kinderen, handwerken, koken (en stiekem hopen op kleinkinderen). Het talent om mijn agenda van minuut tot minuut vol te proppen, heb ik kennelijk niet van een vreemde. Ik vind het fijn om te weten dat ze er altijd is en dat ik altijd welkom ben.
Z
Sporten is vermoeiend. Je gaat ervan zweten en je longen doen pijn. Maar zwemmen is de liefste sport die er is. Je zweet niet, of je zweet wordt direct weggenomen door het water, zodat je niet merkt dat je zweet. Je krijgt geen last van vermoeide spieren, want door het water word je gewichtloos en je haren worden gratis gewassen. In de zomer heb ik veel in het meertje gezwommen en in de herfst heb ik een nieuw abonnement op het zwembad aangeschaft. Dus nu ga ik elke maandagochtend om 7:00 baantjes trekken in het Sloterparkbad.
Een mooi blog en een mooi jaar! Heb met plezier een aantal blogs gelezen!
Mooi,thanks for de yxxxxxxy