Ongezouten rapen

Begin een blog en je hoeft nergens meer heen. De wereld komt naar jou toe!

Toen ik anderhalve maand geleden met de thuisblijfblog begon, deed ik dat vooral om ergens mee bezig te zijn. Ik was net weer single en had geen vakantieplannen. Ik had gedacht dat mijn beste vrienden de blog af en toe zouden lezen, want eerlijk is eerlijk: zo interessant is het allemaal niet. Voor mij werkte het heel goed: ik ging de dagen met andere ogen bekijken. Zocht naar verhalen en kon enorm enthousiast worden als er een goed verhaal in een dag zat. Als ik ergens kwam, merkte ik dat mensen van wie ik het helemaal niet had verwacht  mijn blog lazen en aan de bezoekersaantallen zag ik dat er steeds meer lezers bij kwamen. Mensen gingen zelfs op vakantie en bleven mijn blog lezen. Ik kan namelijk aan de statistieken zien uit welke landen de bezoekers van mijn pagina afkomstig zijn, super gaaf (ik vraag me nog steeds af wie er in United Arab Emirates zat).

Vandaag is de laatste dag van de vakantie. En dat betekent dat de thuisblijfblog aan zijn einde komt. Als ik straks weer 50 uur per week ga maken, is er geen tijd meer voor dagelijkse updates. Wel jammer, want ik begon de smaak te pakken te krijgen. Wellicht dat het een idee is om een zondagblog te doen of elke vakantie een blog. Ik denk er nog even over na.

De afgelopen weken hebben veel mensen met me meegeleefd. Ik kreeg via berichtjes reacties op de teksten die ik schreef en ik werd zelfs gewezen op taalfouten (tja, ik ben om 23:00 ook niet altijd even nauwkeurig meer). Gisteren kreeg ik steun van veel mensen uit onverwachte hoek. Super lief! Ik weet dat er vaak negatief over sociale media wordt gedacht en ik weet ook dat ik soms te open ben, maar ik ervaar veel betrokkenheid via sociale media en dat voelt gewoon erg fijn.

Het is geen boek, maar wel heel veel tekst geweest. Dus dan hoort er een woord van dank aan het einde, dat staat stoer (en mensen vinden het leuk om erkenning te krijgen). Ik noem geen namen, alleen letters. Als het goed is weet je dat ik jou bedoel.

Bedankt:

M: Voor alle keren naar het meertje, ik wil meer!
A: Dat ik met je MUIS mocht slapen.
I: Voor die ene scene in de badkamer…of moet ik iemand anders daarvoor bedanken?
N&Y: Voor een thuis.

A: Voor de lieve berichtjes van de afgelopen dagen in de kwestie B.
I: Voor het feit dat je ALTIJD voor me klaar staat, terwijl je al voor zoveel klaar moet staan.

J: Voor Pandemic, Lords en de “ze komen altijd terug” belofte (het is waar!).
J: Voor de Efteling en de Zaanse Schans (volgende vakantie dan).

P: Voor de goede gesprekken en de Dim Sum.
G: Omdat je zelfs vanuit Zuid-Afrika vraagt hoe het met me gaat 🙂
J: Voor de spellingcontrole, de Belgen overrulen de Nederlanders op dat gebied, zelfs de docenten.
J: Voor het spekken van mijn kas door me leuke klusjes te geven, zodat ik een motor kon kopen.
V: Voor de Baileys en de cheesecake.
F: Omdat ik nu weet dat ik niet meer zo ben als vroeger.
J: Pour un soir tres “gezellig” a Metz.
L: Voor de heerlijke buitenrit en voor het delen van mijn blog, had opeens allejezus veel bezoekers die dag 😛
S: Voor de goede gesprekken, het heerlijke eten en de veel te sterke koffie!
O: For being at home.

D: Brave lezer, met jou was ik deze thuisblijfblog nooit begonnen ;).

Al deze mensen staan symbool voor belangrijke momenten van deze thuisblijfblog. Ze hebben met zijn allen mijn vakantie onvergetelijk gemaakt. Ben ik iemand vergeten: sorry! Verder natuurlijk een dank je wel voor de mensen die elke dag mijn blog lazen. Het is leuk als mensen je teksten lezen en het is helemaal leuk als er gereageerd wordt. Ik hoop dat ik jullie op ideeën heb gebracht, herkenbare situaties heb voorgeschoteld of gewoon leesplezier heb verschaft.