Ongezouten rapen

Toen ik nog bij de videotheek werkte, had ik een behoorlijk gelovige collega die absoluut geen seks mocht hebben voor het huwelijk. 

Het was natuurlijk onvermijdelijk dat deze collega, die zichzelf al had beloofd aan een prachtige vriendin, nieuwsgierig zou worden naar de seksuele gang van zaken. Het gebeurde dan ook regelmatig dat hij me bij een dienstwisseling om een informatie-uitwisseling verzocht. Hij wilde vooral weten hoe het zou voelen voor vrouwen en wat vrouwen dan leuk vonden in bed.

Bij de videotheek kon je je dvd’s ook inleveren als de winkel dicht was door ze simpelweg in een dropbox te deponeren. Ook het personeel maakte hier gebruik van als we die avond ervoor een filmpje hadden meegenomen en het ’s ochtends voordat we naar college gingen, wilden inleveren. Om een overzicht te houden van de dvd’s die werden meegenomen door het personeel noteerden we altijd de nummers van de dvd’s in een boekje. Op een dag viste ik Asion Sluts 3 uit de dropbox en voerde het dvd-nummer in in het systeem: dvd niet verhuurd. Dat betekende dat het dvd-nummer verkeerd was ingevoerd of een collega had de film die avond ervoor mee naar huis genomen. Dat leek me stug, maar ik keek toch even in het personeelsboekje. En verrek, de godvrezende goedzak had nog eerlijk genoteerd ook dat ‘ie chinees had besteld.

Het blijft iets smoezeligs hebben: porno. In de videotheek stond het weggemoffeld in een donker hoekje en niemand zal tijdens het kerstdiner beginnen over het laatste YouPorn-filmpje dat hij/zij heeft gezien. Met vriendinnen praat ik urenlang over seks, maar of we weleens een pornofilmpje kijken? Dat bespreken we niet. En misschien moeten we dat ook wel niet bespreken, want ergens vind ik het ook goed dat het smoezelig is en wil ik er ook niets mee te maken hebben. Vooral niet als ik bedenk dat mannen door porno op rare ideeën worden gebracht die wij, gewone vrouwen, dan allemaal geacht worden uit te voeren.

Vandaag besprak ik met een student Nederlands twee hoofdstukken van het boek Vals Licht van Joost Zwagerman. Het verhaal gaat over een jonge student die verliefd wordt op een hoer. Zo kwamen B. en ik op het onderwerp: je lichaam verkopen. Hij wees me op de documentaire After porn ends waarin (ach, de titel zegt het eigenlijk al) ex-pornosterren vertellen over hun leven na de industrie (ik vind industrie een goed woord voor de pornowereld). Toen ik thuiskwam, bestelde ik sushi (Japans!) en ik downloadde de documentaire. Cinematografisch gezien stelde die niet veel meer voor dan de gemiddelde pornofilm, maar de verhalen van de dames en heren waren boeiend. Het was niet zo dat alles wat werd verteld een enorme verrassing was: een deel van de mensen had bewust gekozen voor de porno-industrie en sommigen waren tegen hun zin in het wereld ingerold. De verhalen van de pornosterren werden onderbroken door commentaren van deskundigen. Een van hen was een William Margold een soort van John Goodman van de industrie die een aantal treffende quotes had. Hij zei: “Als er een meid bij me kwam die porno wilde doen. Dan vroeg ik altijd: ‘Hoe zie jij jezelf over 10 jaar? Stel jezelf even voor dat je op de bank zit en in een tijdschrift staat een foto van jou met een kaars in je reet. Dan zeg je niet dat mamma een verjaardagstaart aan het maken was.”
Aan het einde van de documentaire werd aan de vrouwen en mannen gevraagd of ze gelukkig zijn. Een paar leken het echt te menen als ze zeiden dat ze gelukkig zijn, maar een paar keken met holle ogen weg als ze de woorden “happy” uitspraken. Wat me opviel, was dat geen van de vrouwen of mannen het geluk alleen heeft weten te bereiken. In alle gevallen was er sprake van: “My husband and son/daughter saved my life.”

In dat geval kan je het ze ook niet kwalijk nemen. Als het allemaal draaide om kinderen dan waren ze in ieder geval op de goede weg…oefenen om ze te maken.