Als ik iets in mijn hoofd heb gehaald dan moet het ook vrijwel direct gebeuren. Een weloverwogen besluit is mij vreemd. Ik doe wat in me opkomt en meestal pakt het dan ook goed uit, zoals vandaag.
Ik moest en zou nu net op de warmste dag van het jaar met mijn vader motoren bekijken. Dus we gingen op pad in een bloedhete bus. De eerste bezichtiging stond gepland om 10:00 in Amsterdam. De Suzuki Bandit in kwestie stond al klaar voor de deur. We hoefden er enkel op te springen en weg te rijden. De motor zag er wel behoorlijk gebruikt uit met wat scheurtjes in het zadel en wat vuil hier en daar, maar voor de prijs (1250) was het geen slechte fiets. De kleur viel alleen wat tegen. Ik had gehoopt op een zwarte motor, maar deze was een beetje spinazie Olvarit groen. Nadat mijn vader een rondje had gereden door de Pijp gingen we naar de tweede motor. Wederom een Bandit, maar deze was iets duurder (1950) en stond in Vianen. Dat de eigenaresse in kwestie Lian heette, vond ik een goed voorteken.
Zodra ze de hoes van de motor haalde, wist ik dat ik mijn motor gevonden had. Alles glom nog alsof de motor net uit de fabriek kwam. Deze motor was wel zwart en had hele kleine blauwe spikkeltjes in de verf die de motor in de zon bijna deden stralen. Mijn vader zei meteen: “Ik hoef geen proefritje te maken, ik zie het zo al wel.” Een paar minuten later liepen we naar de bank voor de 2000 euro en de Bruna voor het overzetten van het kentekenbewijs en was de koop een feit.
Ik heb nu een motor. Een heel coole.
Ongezouten rapen 