“Als je ziet hoeveel moeite mensen doen om lol te hebben, Bhikku, om niet alleen te hoeven zijn. De rijen bij de Kleine Komedie, in de barre kou, om een kaartje te bemachtigen. En dat allemaal voor een avondje lachen (..)”
Cijfer: 7.5
Het is leuk om het leven van de hoofdpersoon uit Niemand in de stad te vergelijken met mijn eigen leven. De hoofdpersoon Philip Hoffman vertrekt na de middelbare school naar Amsterdam om te studeren. Ik denk dat Philip en ik rond dezelfde tijd aankwamen in Amsterdam. Tijden worden er niet genoemd, maar aangezien het boek lichtelijk autobiografisch is en Huff een jaar ouder is dan ik, vermoed ik dat we rond dezelfde tijd kennismaakten met het Amsterdamse studentenleven. Het grote verschil is echter dat Philip Hoffman bij het corps zat en ik niet.
Philip Hoffman woont met twaalf andere studenten in Het Weeshuis en hij is lid van het Amsterdamse corps. Zijn twee beste vrienden zijn Matt en Jacob, de eerste een knappe playboy en de tweede een beschouwend intellectueel. Philip is rustig, hij geniet als een monnik in stilte van zijn nieuwe leven en krijgt daarom al snel de bijnaam Bhikku. Met Matt beleeft hij de wilde avonturen en met Jacob praat hij over muziek, filosofie en literatuur. Philip heeft al jaren een vriendinnetje, Elisabeth, maar als hij op de sociëteit de aantrekkelijke Karen ontmoet, weet hij even niet meer wat hij moet doen.
Bizarre feestjes
Voor iemand die niet bij het corps heeft gezeten biedt dit boek een interessant kijkje in die wereld. En ik ben nog steeds blij dat ik er nooit deel aan heb genomen. Ik denk dat het boek een redelijk accuraat beeld heeft van hoe het er binnen het corps aan toe gaat. Het excessieve zuipen, de bizarre feestjes en het onbeperkt rondneuken spelen een grote rol in de levens van de corpsballen. Dat levert een aantal grappige situaties op die Huff aardig weet te beschrijven:
“Elke keer als Hannes na Stom naar de wc ging, lag er een drol in de pot, zonder wc-papier. (..) Toen hij voor de zoveelste keer had vergeten door te trekken, pakte Hannes de drol uit de wc, legde hem op een krant, stak er drie strijkers in en legde het pakket in Toms kamer. Hij ontstak het vuurwerk en stormde naar buiten: ‘Fire in the hole!’ riep hij.”
Vaderfiguur
Naast alle ranzigheden is er ook plaats voor wat diepgang in Niemand in de stad. Het verhaal laat zien hoe het is om een jongeman in de stad met allemaal verleidingen te zijn. Waar kies je voor en wat voor persoon wil je zijn? Wil je de brave Hendrik zijn of de klootzak die feest, zuipt en vreemdgaat? De vaders van de jongens in Het Weeshuis spelen een grotere rol in de levens van de jongens dan ze willen. Phillips vader heeft het gezin verlaten voor een andere vrouw en woont nu in Finland, Matts vader liet ook zijn gezin in de steek en eigende zich een smak met geld toe die eigenlijk voor Phillip was bedoeld en de vader van Jacob is juist te veel aanwezig met zijn geld en connecties en heeft daarom hoge verwachtingen van zijn zoon. Het is interessant om te zien hoe de jongens met hun vaders omgaan en welke rol zij spelen in hun keuzes.
Kolkende verliefdheid
En ook de liefde is belangrijk voor Phillip. Hij heeft een relatie met een fijne meid en hij waardeert de stabiliteit die die relatie met zich meebrengt, maar als hij verliefd wordt op Karen beheerst die liefde zijn gedachten. En Phillip weet dat die kolkende verliefdheid ook eens overgaat in een rustig vaarwater. Toch volgt hij zijn hart en ik denk dat je dat op die leeftijd ook gewoon moet doen, ook al is het pijnlijk en moeilijk. De manier waarop Phillip met de vrouwen omgaat, is ook voor een vrouw herkenbaar, vooral omdat hij zichzelf hierover niet goed kan uiten. Hij kan bijvoorbeeld wel vertellen dat hij veel aan Karen denkt en dat hij het fijn vindt om bij Elisabeth te zijn, maar als het moeilijk wordt, trekt hij zich terug. Dan kan hij niet praten.
Niemand in de stad is een fijn boek. Het leest lekker snel door de korte hoofdstukken en de tijdsprongen en het woordgebruik is absoluut niet lastig. Daarom denk ik dat dit een heel geschikt boek is voor jongeren die de stap gaan zetten naar de volwassen literatuur. De hoofdpersoon bevindt zich op de grens van volwassenheid en kampt met herkenbare problemen.
Ik las overigens in een interview dat Huff inderdaad zelf ook bij het corps heeft gezeten, maar nooit alcohol dronk. Dat vond ik zelf erg grappig, aangezien ik tijdens mijn eigen studententijd ook niet dronk.
Ongezouten rapen 