Het afgelopen weekend zag ik twee films: Hitchcock en Side Effects.
De cijfers:
Hitchcock: 5,5
Side effects: 7,5
Meer weten? lees verder….
Hitchcock
Wat?
Het verhaal achter de film Psycho, volgens velen het hoogtepunt van Hitchcocks carrière. De film vertelt hoe lastig het was om Psycho van de grond te krijgen. De studio’s zagen in eerste instantie niets in het lugubere verhaal dat was gebaseerd op de seriemoordenaar Ed Gein. Hitchcock moest de film daarom met eigen middelen financieren. Inmiddels weten we dat het succes van Psycho ongeëvenaard bleef door Hitchcock.
Wie?
Sacha Gervasi schreef The Big Tease, The Terminal en Henry’s Crime en mocht als relatief onervaren regisseur een film regisseren over een van de grootsten in het vak. Gervasi kan rekenen op een cast met grotere namen dan die van hemzelf. Een bijna onherkenbare Anthony Hopkins speelt the master of suspense, Helen Mirren portretteert zijn vrouw Alma en er zijn mensen die het een genoegen zullen vinden om Scarlett Johansson vermoord te zien worden tijdens de beruchte douchescene.
Yes please…
Tja, what’s not to like? Een film met interessante acteurs over een memorabele regisseur. Op het acteerwerk is weinig aan te merken. De film toont een kijkje in het dagelijks leven van Hitchcock die bijvoorbeeld door iedereen Hitch werd genoemd. Tja, vrij vertaald kan Hitchcock zoiets betekenen als geknikte piemel (een beetje flauw, dat wel), dus elke andere variant op de naam is meer dan welkom. Afijn, die trivialiteiten zijn best leuk om te weten.
No, thank you…
Het verhaal over Psycho is na 15 minuten al verteld. De film voelt traag en irrelevant aan. The master of suspense had zelf blijkbaar een weinig spannend leven. De enige momenten waarop er enige vorm van spanning ontstaat is wanneer Hitchcock Alma vertelt dat het zwembad weg moet omdat hij de film zelf gaat financieren en wanneer diezelfde vrouw zich terugtrekt op het strand met een andere schrijver. Zal ze vreemdgaan of niet?
Compleet overbodig zijn de zogenaamde interacties die Hitchcock heeft met Ed Gein. Deze fragmenten passen totaal niet in de film en zijn bedoeld om de kijker te doen laten denken dat Hitchcock zelf ook een zeer duistere kant had. Maar het enige dat duister blijft is de schaduw van Hitchcocks omvang.
Tagline:
Behind every Psycho is a great woman.
Het neerzetten van Hitchcock als een psychopaat is faliekant mislukt. En wat dat betreft wekt deze tagline valse vermoeden. Dat de film met name over zijn vrouw gaat en dat deze een grote rol speelde in de totstandkoming van de film Psycho is een feit.
Voor wie?
Voor fans van Anthony Hopkins en Helen Mirren? Want echte Hitchcock fans zullen in deze film niet iets vinden dat niet al weten. Verder voor iedereen die saai het nieuwe hip vindt.
Cijfer: 5,5
Side Effects
Wat?
Na 4 jaar komt de man van Emily eindelijk vrij. Hij zat vast voor handelen met voorkennis. In plaats van door het dolle heen te zijn is Emily voornamelijk dol geworden. Ze heeft last van zware depressies en in plaats van de thuiskomt van haar man te vieren onderneemt ze een zelfmoordpoging. Flink foute boel dus. Emily roept de hulp in van psychiater Jonathan Banks. Na het proberen van verschillende medicijnen die niet werken, schrijft hij haar Ablixa voor, een middel met wel heel vreemde bijwerkingen.
Wie?
De nieuwe van Steven Soderbergh. De man werkt hard; leverde de afgelopen jaren steeds twee films af. Om maar te noemen: The Oceans films, The Informant!, Che, Contagion en niet te vergeten Magic Mike. Ook voor Side Effects kon Soderbergh wel wat meer van Mikes magic gebruiken. Een teken dat Tatum meer is dan een dansende sixpack. Naast Tatum in de hoofdrollen: Rooney Mara, Jude Law en Catherine Zeta-Jones. Saillant detail is dat Jones een psychiater speelt terwijl zij zelf al jaren last heeft van een bipolaire stoornis.
Yes please…
De opbouw van Side effects is gewoon goed. Langzaam wordt er een mysterie rondom het medicijn Ablixa uitgevouwen. Met een kritische noot naar de geestelijke gezondheidszorg ontpopt Side effects zich tot een ouderwetse whodunit waarbij ik me steeds weer nieuwe scenario’s voor de geest haalde. De sfeer in de film is neerslachtig, het regent vaak en de personages bevinden zich op donkere plekken. Geen zonnetje, geen lachende kinderen, zo hoort het in een film als deze.
No, thank you…
Rooney Mara heeft zo nu en dan de neiging het depressieve naar het ongeloofwaardige te tillen. Net iets te vaak hangen haar haren a la ‘The ring’ voor haar ogen. Er komt nog net geen angstaanjagend kikkergeluid uit haar keel. De rest van de acteurs, met name Jude Law, zijn wel lekker bezig.
Nadat de plot enigszins uit de knoop is gehaald, is het meteen gedaan met de spanning en ik vond het zelf een beetje teleurstellend en vergezocht. Maar ach, wat zijn 15 slechte minuten op een 75 goede minuten?
Tagline:
One pill can change your life.
Goede tagline. Wanneer je de film nog niet hebt gezien is deze tagline natuurlijk zeer suggestief. Om welke pil gaat het hier? Wat kan deze pil doen? Ook erg actueel met het oog op de controverse rondom de Dianapil.
Voor wie?
Voor iedereen die weer eens een degelijke thriller wil zien die ook nog aanzet tot nadenken over het gebruik van medicijnen bij depressies. En natuurlijk voor iedereen die denkt dat Channing Tatum meer kan dan dansen.
Cijfer: 7.5