Cijfer: 6,5
We hebben een foto van Anthony Hopkins, Jude Law, Rachel Weisz en Ben Foster op de poster staan, vergezeld door de namen van regisseur Fernando Meirelles en screenwriter Peter Morgan. Kan bijna niet misgaan toch?
Wat?
Eigenlijk zou ik ontaarden in een saai relaas als ik vertel waar de film precies over gaat. 360 staat uiteraard voor 360 graden en dat houdt hier in dat de film begint met het verhaal over een getrouwde man die een callgirl bestelt. Wegens omstandigheden kan de bestelling niet worden geleverd en dit ontketent een reeks andere verhalen die de kijker uiteindelijk weer terugbrengen naar het verhaal waar het allemaal mee begonnen is. De cirkel is 360 graden rond. In die cirkel bevinden zich allemaal mensen met weer een eigen verhaal. Opvallend genoeg gaan die verhalen altijd over liefde en relaties: een islamtische tandarts die verliefde wordt op zijn assistente, een russische crimineel met een haat-liefde verhouding voor zijn baas, een vader op zoek naar zijn verdwenen dochter en een net vrijgelaten zedendelinquent.
Van wie?
Zoals op de filmposter duidelijk te lezen valt is het verhaal bedacht en geschreven door niemand minder dan Peter Morgan. Deze man schreef ook The Last King of Scotland, The Queen en Frost Nixon. Een man met eelt op zijn vingers. De regie lag in handen van Fernando ‘City of God’ Meirelles. Ook niet bepaald een groentje op het gebied van film maken, want naast City of God maakte hij ook The Constant Gardener. Verder doen er nog een handvol A-listers mee, maar ook een aantal, zeker niet over het hoofd te zien, onbekende niet-Amerikaanse acteurs.
Yes please…
De acteurs in 360 acteren zich een slag in de rondte en dat werpt zijn vruchten af. Het is tragisch dat enkel de A-listers de meeste aandacht krijgen, want de buitenlandse acteurs zijn minstens zo goed. Ik verwacht van sommige van hen in de toekomst meer te vernemen op het witte doek. Bijvoorbeeld de innemende Gabriela Marcinkova.
No, thank you…
360 is een mozaiekvertelling en daarbij ligt het gevaar op de loer dat niet alle verhalen even goed uit de verf komen. Dat is ook hier het geval. Het ontbreken van innerlijke motieven bij bepaalde personages en het niet afronden van verhaallijnen maken het dat je je als kijker soms bekocht voelt.
Tagline: Everything comes full circle…
Uiteraard slaat deze tagline aan op de concrete titel 360. Maar zoals eerder opgemerkt, worden niet alle verhaallijnen netjes afgewerkt. In 360 worden dus niet alle cirkeltjes rond gemaakt.
Voor wie?
Voor mensen die van typische acteurfilms houden en daarbij geen traan laten als de verhaaltjes hier en daar wat mager zijn uitgewerkt.
Ongezouten rapen 